در رسانه و مطبوعات خیلی می شنویم و می خوانیم که در کشور کمبود پرستار داریم و نسبت پرستاران در مراکز درمانی کشور نسبت به تخت های بیمارستانی با درنظر گرفتن استانداردهای بیمارستانی کمتر است و به نوعی اشاره صحیحی است اما واقعا زمانی این جمله کاملا درست خواهد بود که هیچ تحصیل کرده دانشگاهی در رشته پرستاری را بعداز فراغت از تحصیل به نام ثبت نام طرحی و فقط به بهانه مشکلات مالی بیمارستان و با توجیه آنکه حقوق ماهانه پرستار طرحی از درآمد مستقیم مرکز مربوطه پرداخت می شود نداشته باشیم !!
درکشور هستند لیست هایی از همکاران محترم پرستار آماده به خدمت با عنوان طرح خدمت که به همین دلایل واهی پشت درب بیمارستان ها قرار گرفته اند !!
و واقعا زحمات تحصیل چهارساله دانشگاه این قشر جوان و انرژیک آماده خدمت که می توانند نان آور خانواده و تشکیل دهنده یک خانواده باشند را چه کسانی جوابگو خواهند بود ؟؟!! بیماران و تخت های درمانی بیمارستان ها که شدیدا به ایشان نیاز دارند یا مدیران دلسوزی که درآمد بیمارستان را در اولویت خود می دانند !!؟
طرح تحول سلامت که جراحی بزرگ وزارت بهداشت و تلاش جامعه دانشگاهی علوم پزشکی کشور بود در این سالها به مردم محروم کشور بسیار خدمات شایان و ارزشمندی داشته اما اشکالات و ضعف هایی هم دارد که جای دارد سرپرست محترم وزارت بهداشت، ارزش حضور و زحمات پرستاران و این قشر فداکار و ایثارگر را در طرح تحول سلامت بهتر و کامل تر دیده و در نظر داشته باشد و به توقعات و خواسته های بحق این قشر و جامعه توجه کرده و علاوه بر جذب و استخدام پرستاران ، افزایش میزان حقوق و کارانه و قانون تعرفه گزاری را برای پرستاران عملی نماید.
زمانی واقعا بیان جمله کمبود پرستار در کشور آخرین حرف است که دیگر هیچ پرستار آماده به خدمت فارغ التحصیلی را در لیست طرحی و یا هر بهانه دیگری بیکار و منتظر دعوت بکار نداشته باشیم.اما در قالب نیاز پرستاران همین را اشاره داشته باشم که شیفت های در گردش بسیار ، شیفت های شب پرکار، فعالیت ذهنی و بدنی شدید در ارتباط با تعداد بالای بیماران، واگذاری وظایف غیر حرفه ای به عهده پرستاران، تاثیرات روحی تماس مداوم با انسانها در بدترین مرحله ی زندگی (بیماری و مرگ) و واکنش های منفی بیمار و همراهان وی همچون پریشانی یاس ،پرخاشگری و هماهنگی های زمانبر برای حضور سایر اعضای تیم درمان همچون ویزیت ، مشاوره ، تصویر برداری آزمایشات، اعزام و انتقال بیمار و … را عواملی برای اعمال فشارهای شدید روحی و جسمی بر پرستاران می دانند. غالباً در ازدواج هایی که زوجین پرستارند نگهداری از فرزند یکی از دلایل انتخاب شیفتهای مخالف و کاهش شدید زمانهای کنار هم بودن زوجین پرستار است.
از آنجایی که برنامه ریزی شیفت ها در ابتدای هر ماه و با عدم پیش بینی مراسم ها، مهمانی ها و برنامه های مربوط به مدرسه و… صورت می گیرد بنابراین خانواده پرستاران غایبین همیشگی محافل و دورهمی های خانوادگی هستند چراکه قوانین مربوط به تغییر شیفت ها بسیار سخت و محدود کننده است.
بسیارند مادرانِ پرستاری که با وجود داشتن فرزند شیرخوار مجبور به ترک کردن وی حتی در شرایط بیماری هستند تا در شیفت شبِ بیمارستان حضورداشته باشند. بنابراین همین موضوع به تنهایی کافی است که پرستار خانم با شرایط روحی نامناسب در شیفت حاضر شود. این موضوع در شرایط جسمی نامساعد برای خودِ نیروهای پرستار نیز صدق می کند. حتی در شرایط از دست دادن عزیزان ،پرستار باید با حال روحی نامساعد بر بالین بیمار حاضر شود بنابراین در این شرایط انتظار لبخند و رویی گشاده از آنها قدری غیر منصفانه است.
با توصیفات ارائه شده و البته مطالبات مالی معوقه و اندک تنها توجیه منطقی برای انتخاب شغل پرستاری، عشقِ به این شغل و شوقِ خدمتگزاری به مردم وهموطنان است و بیاد داشته باشیم که پرستاران اگرچه فرشته اند ولی واقعا آنها نیز انسان هستند و توقعات و خواسته های قانونی و منطقی دارند بنابراین گاهی باید به جای قضاوت های عجولانه خود را به جای آنها گذاشته و با درک شرایط کاری بسیار سخت و طاقت فرسای آنها با همکاری و همراهی خود قدری از بارِ فشارِ روحیِ آنها بکاهیم.
به امید روزهای بهتر و موفق ترو آرزوی محقق شدن خواسته ها و توقعات جامعه پرستاری و ارتقای کیفیت زندگی و شرایط معیشتی ومالی و رفاهی زندگی پرستاران فهیم کشور وچه زیبا رهبری فرزانه اشارتی داشتند؛
فرهنگ جامعه باید اهمیت کار پرستار و دشوارى آن را بشناسد.
به قلم:
فرهاد توحیدی
عضو هیات مدیره سازمان نظام پرستاری و هیات تجدید نظر انتظامی سازمان نظام پزشکی کرمانشاه
----------
پایان خبر