انگاه که خداوند اراده نمود انسان راخلق کند ، از مرغوبترین خاکها و پاکترین ابها گل او را بسرشت و به زیباترین شکل خلقت بیافرید ، طوری که تحسین خالق را با بیان فتبارک الله احسن الخالقین برانگیخت .مقربترین فرشتگانش را امر به سجده اش نمود ، زمین و اسمانها را به خدمتش وا گذاشت و او را مقام خلیفه الهی عطا کرد.
هبوط یافت و در زمین متولد شد تا اینه جلوه خداوند به کل کاینات باشد .
باز تنهایش نگذاشت ، مهربانترین فرشته اش را به نام (مادر) مامور نگهداری از او کرد ، و این مادر در انتظار دیدن اشرف مخلوقات بی تابی و بیقراریش را به دستان گرم و مهربانی می سپرد ،
فرشته ای که نوازشگر دردهایش بود، کسی نبود جز مامای بیدار بر بالینش.
این تحفه و جانشین محبوب خداوند قبل از اینکه چشم به دیدار مادر گشاید ، چشم در چشم این فرشته مهربان دوخت و با ارامش و خیالی اسوده تن نحیف و ضعیفش را به دستان پر مهرش سپرد و پیش از هر کس او بود که به این فرشته منتخب خداوند سلام گفت.
سلام و درود بر تو مامایی که منتخب پروردگاری.